|
Śrīmad-Bhāgavatam Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 6, Prescribed Duties for Mankind Canto 6, Los Deberes Prescritos para la Humanidad >> << 16 King Citraketu Meets the Supreme Lord El Rey Citraketu alcanza el refugio del Señor Supremo >>
<< VERSE 53-54 VERSO 53-54 >>
yathā suṣuptaḥ puruṣo viśvaṁ paśyati cātmani ātmānam eka-deśa-sthaṁ manyate svapna utthitaḥ evaṁ jāgaraṇādīni jīva-sthānāni cātmanaḥ māyā-mātrāṇi vijñāya tad-draṣṭāraṁ paraṁ smaret
WORD BY WORD PALABRA POR PALABRA
TRANSLATION TRADUCCION
| When a person is in deep sleep, he dreams and sees in himself many other objects, such as great mountains and rivers or perhaps even the entire universe, although they are far away. Sometimes when one awakens from a dream he sees that he is in a human form, lying in his bed in one place. Then he sees himself, in terms of various conditions, as belonging to a particular nationality, family and so on. All the conditions of deep sleep, dreaming and wakefulness are but energies of the Supreme Personality of Godhead. One should always remember the original creator of these conditions, the Supreme Lord, who is unaffected by them. | | | Cuando una persona profundamente dormida, sueña y ve en su interior muchos otros objetos, como grandes montañas y ríos o incluso el universo entero, aunque están muy lejos. A veces, al despertar de su sueño, ve que es un ser humano, acostado en su cama en determinado lugar; entonces, en función de diversas condiciones, se identifica como miembro de una determinada nacionalidad, familia, etc. Todos esos estados, de sueño profundo, ensoñaciones y vigilia, no son sino energías de la Suprema Personalidad de Dios. Siempre debemos recordar al creador original de esas condiciones, el Señor Supremo, que no Se ve afectado por ellas. | |
PURPORT SIGNIFICADO
| None of these conditions of the living entities — namely, deep sleep, dreaming and wakefulness — is substantial. They are simply displays of various phases of conditional life. There may be many mountains, rivers, trees, bees, tigers and snakes that are situated far away, but in a dream one may imagine them to be nearby. Similarly, as one has subtle dreams at night, when the living entity is awake he lives in gross dreams of nation, community, society, possessions, skyscrapers, bank balance, position and honor. Under the circumstances, one should know that his position is due to his contact with the material world. One is situated in different positions in various forms of life that are all but creations of the illusory energy, which works under the direction of the Supreme Personality of Godhead. Therefore the Supreme Lord is the ultimate actor, and the conditioned living entity should simply remember this original actor, Śrī Kṛṣṇa. As living entities, we are being carried away by the waves of prakṛti, or nature, which works under the Lord’s direction (mayādhyakṣeṇa prakṛtiḥ sūyate sa-carācaram). Bhaktivinoda Ṭhākura sings, (miche) māyāra vaśe, yāccha bhese’, khāccha hābuḍubu, bhāi: “Why are you being carried away by the waves of the illusory energy in various phases of dreaming and wakefulness? These are all creations of māyā.” Our only duty is to remember the supreme director of this illusory energy — Kṛṣṇa. For us to do this, the śāstra advises us, harer nāma harer nāma harer nāmaiva kevalam: one should constantly chant the holy name of the Lord — Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. The Supreme Lord is realized in three different phases, as Brahman, Paramātmā and Bhagavān, but Bhagavān is the ultimate realization. One who realizes Bhagavān — the Supreme Personality of Godhead, Kṛṣṇa — is the most perfect mahātmā (vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā sudurlabhaḥ). In the human form of life, one should understand the Supreme Personality of Godhead, for then one will understand everything else. Yasmin vijñāte sarvam evaṁ vijñātaṁ bhavati (Muṇḍaka Upaniṣad 1.3). According to this Vedic injunction, simply by understanding Kṛṣṇa one understands Brahman, Paramātmā, prakṛti, the illusory energy, the spiritual energy and everything else. Everything will be revealed. Prakṛti, the material nature, is working under the direction of the Supreme Lord, and we living entities are being carried away by various phases of prakṛti. For self-realization, one should always remember Kṛṣṇa. As stated in Padma Purāṇa, smartavyaḥ satataṁ viṣṇuḥ: we should always remember Lord Viṣṇu. Vismartavyo na jātucit: we should never forget the Lord. This is the perfection of life. | | | Ni el sueño profundo, ni la ensoñación ni la vigilia son condiciones substanciales de la entidad viviente. No son más que la manifestación de diversas fases de la vida condicionada. Muy lejos de nosotros hay montañas, ríos, árboles, insectos, tigres y serpientes, pero en sueños imaginamos que están cerca. Por la noche, la entidad viviente tiene sueños en el plano sutil, del mismo modo, cuando despierta vive en un sueño denso de nación, comunidad, sociedad, pertenencias, rascacielos, cuenta corriente, posición y honor. En estas circunstancias, hemos de saber que nuestra posición se debe al contacto con el mundo material. Las circunstancias en que nos encontramos en las diversas formas de vida son simples creaciones de la energía ilusoria, que actúa bajo la dirección de la Suprema Personalidad de Dios. Por lo tanto, en última instancia todo es obra del Señor Supremo, y la entidad viviente condicionada simplemente debe recordar a ese artífice original, Śrī Kṛṣṇa. Como entidades vivientes, somos arrastrados por las olas de prakṛti, la naturaleza, que actúa bajo la dirección del Señor (mayadhyakṣena prakṛtiḥ sūyate sa carācaram). En una canción, Bhaktivinoda Ṭhākura dice: (miche) māyāra vaśe, yāccha bhese’, khāccha hābuḍubu, bhāi: «¿Por qué te dejas arrastrar por las olas de la energía ilusoria, en las diversas fases del sueño y la vigilia, que son creaciones de māyā?» Nuestro único deber es recordar al director supremo de la energía ilusoria, Kṛṣṇa, y el śāstra nos aconseja cómo hacerlo: harer nāma harer nāma harer nāmaiva kevalam: Debemos cantar constantemente el santo nombre del Señor: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. La comprensión del Señor Supremo pasa por tres fases: Brahman, Paramātma y Bhagavān; pero la comprensión definitiva es Bhāgavan. Aquel que percibe a Bhagavān, la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, es el más perfecto de los mahātmas (vasudevaḥ sarvam iti sa mahātma sudurlabhaḥ). En la forma humana de vida, debemos comprender a la Suprema Personalidad de Dios, pues de ese modo entenderemos también todo lo demás. Yasmin vijñāte sarvam evaṁ vijñātaṁ bhavati. Según este aforismo védico, el simple hecho de entender a Kṛṣṇa trae consigo la comprensión del Brahman, de Paramātma, de prakṛti, de la energía ilusoria, de la energía espiritual y de todo lo demás. Todo se revela. Prakṛti, la naturaleza material, actúa bajo la dirección del Señor Supremo, y nosotros, las entidades vivientes, somos arrastrados por las diversas fases de prakṛti. Para alcanzar la autorrealización, debemos recordar constantemente a Kṛṣṇa. Como se afirma en el Padma Puraṇā: smartavyaḥ satataṁ viṣṇuḥ: Debemos recordar constantemente al Señor Viṣṇu. Vismartavyo na jātucit: Nunca debemos olvidar al Señor. En eso consiste la perfección de la vida. | | | << Previous Anterior | Next Siguiente >>
|
| |