Śrīmad-Bhāgavatam — Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 5, The Creative Impetus — Canto 5, Los Impulsos Creadores >>
<< 14 The Material World as the Great Forest of Enjoyment — El gran bosque del disfrute del mundo material >>

<< VERSE 38 — VERSO 38 >>


etasmin saṁsārādhvani nānā-kleśopasarga-bādhita āpanna-vipanno yatra yas tam u ha vāvetaras tatra visṛjya jātaṁ jātam upādāya śocan muhyan bibhyad-vivadan krandan saṁhṛṣyan gāyan nahyamānaḥ sādhu-varjito naivāvartate ’dyāpi yata ārabdha eṣa nara-loka-sārtho yam adhvanaḥ pāram upadiśanti
etasmin saṁsārādhvani nānā-kleśopasarga-bādhita āpanna-vipanno yatra yas tam u ha vāvetaras tatra visṛjya jātaṁ jātam upādāya śocan muhyan bibhyad-vivadan krandan saṁhṛṣyan gāyan nahyamānaḥ sādhu-varjito naivāvartate ’dyāpi yata ārabdha eṣa nara-loka-sārtho yam adhvanaḥ pāram upadiśanti

WORD BY WORD — PALABRA POR PALABRA



TRANSLATION — TRADUCCION

The path of this material world is full of material miseries, and various troubles disturb the conditioned souls. Sometimes he loses, and sometimes he gains. In either case, the path is full of danger. Sometimes the conditioned soul is separated from his father by death or other circumstances. Leaving him aside he gradually becomes attached to others, such as his children. In this way, the conditioned soul is sometimes illusioned and afraid. Sometimes he cries loudly out of fear. Sometimes he is happy maintaining his family, and sometimes he is overjoyed and sings melodiously. In this way he becomes entangled and forgets his separation from the Supreme Personality of Godhead since time immemorial. Thus he traverses the dangerous path of material existence, and on this path he is not at all happy. Those who are self-realized simply take shelter of the Supreme Personality of Godhead in order to get out of this dangerous material existence. Without accepting the devotional path, one cannot get out of the clutches of material existence. The conclusion is that no one can be happy in material life. One must take to Kṛṣṇa consciousness.La senda de este mundo material está llena de miserias y problemas que perturban al alma condicionada. A veces pierde, y a veces gana. En todo caso, el sendero está lleno de peligros. Llega un momento en que el alma condicionada tiene que separarse de su padre debido a la muerte u otras circunstancias. Poco a poco le olvida y adquiere otros apegos, por ejemplo sus hijos. De este modo, el alma condicionada a veces está bajo la influencia de la ilusión y siente temor. A veces el miedo la hace gritar con todas sus fuerzas. A veces es feliz manteniendo a su familia; a veces rebosa de júbilo y canta hermosas melodías. Así se va enredando y olvida que, desde tiempo inmemorial, está separada de la Suprema Personalidad de Dios, recorriendo el peligroso sendero de la existencia material, en el cual no siente ninguna felicidad. Las personas autorrealizadas, por otro lado, se refugian en la Suprema Personalidad de Dios, a fin de liberarse de la peligrosa existencia material. Sin aceptar la senda de la devoción no es posible salir de las garras de la existencia material. En conclusión, nadie puede ser feliz en la vida material. Es necesario volverse consciente de Kṛṣṇa.

PURPORT — SIGNIFICADO

By thoroughly analyzing the materialistic way of life, any sane man can understand that there is not the least happiness in this world. However, due to continuing on the path of danger from time immemorial and not associating with saintly persons, the conditioned soul, under illusion, wants to enjoy this material world. Material energy sometimes gives him a chance at so-called happiness, but the conditioned soul is perpetually being punished by material nature. It is therefore said: daṇḍya-jane rājā yena nadīte cubāya (Cc. Madhya 20.118). Materialistic life means continuous unhappiness, but sometimes we accept happiness as it appears between the gaps. Sometimes a condemned person is submerged in water and hauled out. Actually all of this is meant for punishment, but he feels a little comfort when he is taken out of the water. This is the situation with the conditioned soul. All the śāstras therefore advise that one associate with devotees and saintly people.Cualquier hombre cuerdo que analice detenidamente el modo de vida materialista podrá comprender que en este mundo no existe la felicidad. El alma condicionada, sin embargo, lleva recorriendo esa peligrosa senda desde tiempo inmemorial, y como no se relaciona con personas santas, bajo la influencia de la ilusión desea disfrutar del mundo material. A veces la energía material le da la oportunidad de encontrar la supuesta felicidad; pero el alma condicionada está recibiendo un castigo constante de la naturaleza material. Las Escrituras, por lo tanto, dicen: daṇḍya-jane rājā yena nadīte cubāya (Cc. Madhya 20.118). La vida materialista significa desdicha continuada, pero a veces consideramos felicidad el intervalo entre dos momentos de desdicha. A veces a un reo lo sumergen en el agua y vuelven a sacarlo. En realidad, todo es parte del castigo, pero cuando le sacan del agua, el reo siente un cierto bienestar. Lo mismo ocurre con el alma condicionada. Por eso todos losśāstras nos aconsejan la relación con devotos y personas santas.
‘sādhu-saṅga’, ‘sādhu-saṅga’ — sarva-śāstre kaya
lava-mātra sādhu-saṅge sarva-siddhi haya
(Śrī Caitanya-caritāmṛta Madhya 22.54)
‘sādhu-saṅga’, ‘sādhu-saṅga’ — sarva-śāstre kaya
lava-mātra sādhu-saṅge sarva-siddhi haya
(Śrī Caitanya-caritāmṛta Madhya 22.54)
Even by a little association with devotees, the conditioned soul can get out of this miserable material condition. This Kṛṣṇa consciousness movement is therefore trying to give everyone a chance to associate with saintly people. Therefore all the members of this Kṛṣṇa consciousness society must themselves be perfect sādhus in order to give a chance to fallen conditioned souls. This is the best humanitarian work.Un pequeño contacto con devotos puede bastar para que el alma condicionada se libere de las miserables condiciones materiales. Por esa razón, el Movimiento para la Conciencia de Kṛṣṇa está tratando de dar a todo el mundo la oportunidad de relacionarse con personas santas. Todos los miembros de esta sociedad consciente de Kṛṣṇa deben ser sādhus perfectos, a fin de dar una oportunidad a las caídas almas condicionadas. Esa es la mejor obra humanitaria.
<< Previous — Anterior | Next — Siguiente >>
Donate to Bhaktivedanta Library - Dona al Bhaktivedanta Library