Śrīmad-Bhāgavatam — Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 5, The Creative Impetus — Canto 5, Los Impulsos Creadores >>
<< 12 Conversation Between Mahārāja Rahūgaṇa and Jaḍa Bharata — Conversación entre Mahārāja Rahūgaṇa y Jaḍa Bharata >>

<< VERSE 14 — VERSO 14 >>


ahaṁ purā bharato nāma rājā
vimukta-dṛṣṭa-śruta-saṅga-bandhaḥ
ārādhanaṁ bhagavata īhamāno
mṛgo ’bhavaṁ mṛga-saṅgād dhatārthaḥ
ahaṁ purā bharato nāma rājā
vimukta-dṛṣṭa-śruta-saṅga-bandhaḥ
ārādhanaṁ bhagavata īhamāno
mṛgo ’bhavaṁ mṛga-saṅgād dhatārthaḥ

WORD BY WORD — PALABRA POR PALABRA



TRANSLATION — TRADUCCION

In a previous birth I was known as Mahārāja Bharata. I attained perfection by becoming completely detached from material activities through direct experience, and through indirect experience I received understanding from the Vedas. I was fully engaged in the service of the Lord, but due to my misfortune, I became very affectionate to a small deer, so much so that I neglected my spiritual duties. Due to my deep affection for the deer, in my next life I had to accept the body of a deer.En una vida anterior, yo me llamaba Mahārāja Bharata. Por medio de la experiencia directa me desapegué por completo de las actividades materiales, y la experiencia indirecta que recibí de los Vedas me proporcionó conocimiento. De ese modo alcancé el plano de la perfección. Yo estaba plenamente ocupado en el servicio del Señor, pero, por desdicha, me encariñé de un cervatillo. Llegué a quererlo tanto que descuidé mis deberes espirituales, y debido al profundo afecto que sentía por él, en mi siguiente vida tuve que recibir un cuerpo de ciervo.

PURPORT — SIGNIFICADO

The incident herein described is very significant. In a previous verse it is stated, vinā mahat-pāda-rajo-’bhiṣekam: one cannot attain perfection without smearing the dust from the lotus feet of an exalted devotee on his head. If one always follows the orders of the spiritual master, there is no question of falling down. As soon as a foolish disciple tries to overtake his spiritual master and becomes ambitious to occupy his post, he immediately falls down. Yasya prasādād bhagavat-prasādo yasyāprasādān na gatiḥ kuto ’pi. If the spiritual master is considered an ordinary man, the disciple surely loses his chance to advance further. Despite a very rigid life in devotional service, Bharata Mahārāja did not consult a spiritual master when he became overly attached to a deer. Consequently he became strongly attached to the deer, and, forgetting his spiritual routine, he fell down.El incidente que se describe en este verso es muy significativo. En un verso anterior se afirmaba: vinā mahat-pāda-rajo-’bhiṣekam: No se puede obtener la perfección sin ungir la cabeza con el polvo de los pies de loto de un devoto excelso. Si seguimos siempre las órdenes del maestro espiritual, no hay posibilidad de caer. Pero el discípulo necio que trata de pasar por encima de su maestro espiritual y ambiciona ocupar su posición, cae de inmediato. Yasya prasādād bhagavat-prasādo yasyāprasādān na gatiḥ kuto ’pi. Si un discípulo considera a su maestro espiritual un hombre corriente, es seguro que perderá su oportunidad de seguir avanzando. Bharata Mahārāja, a pesar de que llevaba una vida de servicio devocional muy estricta, no consultó a ningún maestro espiritual cuando se apegó indebidamente a un ciervo. En consecuencia, su apego se hizo muy fuerte, olvidando sus prácticas espirituales, cayó de su posición.
<< Previous — Anterior | Next — Siguiente >>
Donate to Bhaktivedanta Library - Dona al Bhaktivedanta Library