Śrīmad-Bhāgavatam — Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 5, The Creative Impetus — Canto 5, Los Impulsos Creadores >>
<< 1 The Activities of Mahārāja Priyavrata — Actividades de Mahārāja Priyavrata >>

<< VERSE 37 — VERSO 37 >>


aho asādhv anuṣṭhitaṁ yad abhiniveśito ’ham indriyair avidyā-racita-viṣama-viṣayāndha-kūpe tad alam alam amuṣyā vanitāyā vinoda-mṛgaṁ māṁ dhig dhig iti garhayāṁ cakāra
aho asādhv anuṣṭhitaṁ yad abhiniveśito ’ham indriyair avidyā-racita-viṣama-viṣayāndha-kūpe tad alam alam amuṣyā vanitāyā vinoda-mṛgaṁ māṁ dhig dhig iti garhayāṁ cakāra

WORD BY WORD — PALABRA POR PALABRA



TRANSLATION — TRADUCCION

The King thus began criticizing himself: Alas, how condemned I have become because of my sense gratification! I have now fallen into material enjoyment, which is exactly like a covered well. I have had enough! I am not going to enjoy any more. Just see how I have become like a dancing monkey in the hands of my wife. Because of this, I am condemned.El rey comenzó entonces a criticarse: ¡Ay! ¡Me he condenado por un poco de placer de los sentidos! He caído en el disfrute material, que es exactamente como un pozo cubierto. ¡Ya he tenido bastante! No voy a disfrutar más. ¡Ved!, no soy más que un mono danzarín en manos de mi esposa, y debido a ello, estoy condenado.

PURPORT — SIGNIFICADO

How condemned is the advancement of material knowledge can be understood from the behavior of Mahārāja Priyavrata. He performed such wonderful acts as creating another sun, which shined during the night, and creating a chariot so great that its wheels formed vast oceans. These activities are so great that modern scientists cannot even imagine how such things can be done. Mahārāja Priyavrata acted very wonderfully in the material field of activities, but because he was dealing in sense gratification — ruling his kingdom and dancing to the indications of his beautiful wife — he personally condemned himself. When we think about this example of Mahārāja Priyavrata, we can just consider how degraded is the modern civilization of materialistic advancement. Modern so-called scientists and other materialists are very satisfied because they can construct great bridges, roads and machines, but such activities are nothing comparable to those of Mahārāja Priyavrata. If Mahārāja Priyavrata could condemn himself in spite of his wonderful activities, how condemned we are in our so-called advancement of material civilization. We can conclude that such advancement has nothing to do with the problems of the living entity entangled within this material world. Unfortunately, modern man does not understand his entanglement and how condemned he is, nor does he know what kind of body he is going to have in the next life. From a spiritual point of view, a great kingdom, beautiful wife and wonderful material activities are all impediments to spiritual advancement. Mahārāja Priyavrata had served the great sage Nārada sincerely. Therefore even though he had accepted material opulences, he could not be deviated from his own task. He again became Kṛṣṇa conscious. As confirmed in Bhagavad-gītā:El comportamiento de Mahārāja Priyavrata nos muestra hasta qué punto es condenable el avance en el conocimiento material. El rey llevó a cabo proezas tan maravillosas como crear otro sol, que brillaba durante la noche, y crear una cuadriga tan grande que sus ruedas formaron inmensos océanos. Esas actividades son tan grandiosas que nuestros modernos científicos no pueden ni imaginar cómo pueden llevarse a cabo. En el campo de las actividades materiales, las obras de Mahārāja Priyavrata fueron de lo más maravilloso; pero como se trataba de actividades de complacencia de los sentidos, el propio rey se criticaba a sí mismo por dedicarse a gobernar el reino y por danzar al son de las indicaciones de su hermosa esposa. Cuando pensamos en el ejemplo de Mahārāja Priyavrata, no podemos dejar de considerar el alto grado de degradación de la civilización de nuestros días, la civilización del progreso material. Los mal llamados hombres de ciencia y demás materialistas están muy satisfechos porque pueden construir grandes puentes, carreteras y máquinas, pero sus actividades, comparadas con las de Mahārāja Priyavrata, son insignificantes. Sin embargo, Mahārāja Priyavrata, a pesar de las maravillosas actividades que había llevado a cabo, estaba muy disgustado consigo mismo. ¡Cuánto más deberíamos estarlo nosotros con nuestro supuesto progreso de la civilización material! La conclusión a que llegamos es que ese progreso no supone ninguna solución a los verdaderos problemas de la entidad viviente que está enredada en el mundo material. Por desgracia, el hombre contemporáneo no entiende lo enredado y condenado que está; no saben tampoco qué clase de cuerpo va a tener en su siguiente vida. Desde el punto de vista espiritual, un gran reino, una hermosa esposa y unas actividades materiales maravillosas solo son obstáculos que impiden el avance espiritual. Mahārāja Priyavrata había servido con sinceridad al gran sabio Nārada. Por esa razón, aunque había aceptado las opulencias materiales, nada podía desviarle del camino que había emprendido. Se volvió consciente de Kṛṣṇa de nuevo. Como confirma el Bhagavad-gītā:
nehābhikrama-nāśo ’sti
pratyavāyo na vidyate
svalpam apy asya dharmasya
trāyate mahato bhayāt
nehābhikrama-nāśo ’sti
pratyavāyo na vidyate
svalpam apy asya dharmasya
trāyate mahato bhayāt

“In devotional service there is no loss or diminution, and even a small service rendered in devotional life is sufficient to save one from the greatest danger.”

(Bhagavad-gītā 2.40)

«En el servicio devocional no hay pérdida ni disminución alguna; incluso el más pequeño servicio que se ofrece en la vida devocional es suficiente para salvarnos del mayor de los peligros».

(Bhagavad-gītā 2.40)
Such renunciation as Mahārāja Priyavrata’s is possible only by the grace of the Supreme Personality of Godhead. Generally when people are powerful or when they have a beautiful wife, a beautiful home and material popularity, they become more and more entangled. Priyavrata Mahārāja, however, having been completely trained by the great sage Nārada, revived his Kṛṣṇa consciousness in spite of all impediments.Una renunciación como la de Mahārāja Priyavrata solo es posible por la gracia de la Suprema Personalidad de Dios. Por lo general, las personas poderosas, o aquellas que tienen una hermosa esposa, una casa cómoda y popularidad material, se van enredando cada vez más. Priyavrata Mahārāja, sin embargo, gracias a la profunda educación que había recibido del gran sabio Nārada, a pesar de todos los inconvenientes recuperó su Conciencia de Kṛṣṇa.
<< Previous — Anterior | Next — Siguiente >>
Donate to Bhaktivedanta Library - Dona al Bhaktivedanta Library