Śrīmad-Bhāgavatam — Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 4, The Creation of the Fourth Order — Canto 4, Creación del Cuarto Orden >>
<< 26 King Purañjana Goes to the Forest to Hunt, and His Queen Becomes Angry — La cacería de Purañjana provoca el enfado de la Reina >>

<< VERSE 19 — VERSO 19 >>

सान्‍त्वयन् श्लक्ष्णया वाचा हृदयेन विदूयता ।
प्रेयस्या: स्‍नेहसंरम्भलिङ्गमात्मनि नाभ्यगात् ॥ १९ ॥

sāntvayan ślakṣṇayā vācā
hṛdayena vidūyatā
preyasyāḥ sneha-saṁrambha-
liṅgam ātmani nābhyagāt

WORD BY WORD — PALABRA POR PALABRA



TRANSLATION — TRADUCCION

The King, with aggrieved mind, began to speak to his wife with very pleasing words. Although he was filled with regret and tried to pacify her, he could not see any symptom of anger caused by love within the heart of his beloved wife.El rey, con la mente afligida, se dirigió a su esposa con palabras muy dulces. Aunque lo sentía mucho y trataba de que ella se sosegara, en el corazón de su querida esposa no podía ver la menor señal de la ira que nace del amor.

PURPORT — SIGNIFICADO

The King very much regretted having left his Queen and having gone to the forest to execute sinful activities. When a person regrets his sinful activities, the abandoning of Kṛṣṇa consciousness and good intelligence, his path of deliverance from the path of material clutches is opened. As stated in Śrīmad-Bhāgavatam (5.5.5), parābhavas tāvad abodha-jāto yāvan na jijñāsata ātma-tattvam. When a person loses his Kṛṣṇa consciousness and loses interest in self-realization, he must engage in sinful activities. All one’s activities in a life devoid of Kṛṣṇa consciousness simply lead to defeat and misuse of one’s life. Naturally one who comes to Kṛṣṇa consciousness regrets his previous sinful activities in the human form. Only by this process can one be delivered from the clutches of nescience or ignorance in materialistic life.El rey sintió mucho haber dejado a la reina para irse al bosque a realizar actividades pecaminosas. Cuando una persona se arrepiente de sus actividades pecaminosas, es decir, de haber abandonado la inteligencia y haber dejado de ser consciente de Kṛṣṇa, ante ella se abren las puertas de la liberación, y puede escapar de las garras de la materia. Como se explica en el Śrīmad-Bhāgavatam (5.5.5): parābhavas tāvad abodha-jāto yāvan na jijñāsata ātma-tattvam. La persona que deja de ser consciente de Kṛṣṇa y pierde el interés por la autorrealización tiene que ocuparse en actividades pecaminosas. En una vida carente de Conciencia de Kṛṣṇa, todas las actividades llevan a la derrota y al desperdicio de la propia vida. De un modo natural, al volverse consciente de Kṛṣṇa, la persona se arrepiente de las actividades pecaminosas que ha realizado anteriormente en la forma humana. Ese es el único proceso para liberarse de las garras de la nesciencia, es decir, de la ignorancia de la vida materialista.
<< Previous — Anterior | Next — Siguiente >>
Donate to Bhaktivedanta Library - Dona al Bhaktivedanta Library