|
Śrīmad-Bhāgavatam Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 4, The Creation of the Fourth Order Canto 4, Creación del Cuarto Orden >> << 26 King Purañjana Goes to the Forest to Hunt, and His Queen Becomes Angry La cacería de Purañjana provoca el enfado de la Reina >>
<< VERSE 13 VERSO 13 >>
तृप्तो हृष्ट: सुदृप्तश्च कन्दर्पाकृष्टमानस: । न व्यचष्ट वरारोहां गृहिणीं गृहमेधिनीम् ॥ १३ ॥
tṛpto hṛṣṭaḥ sudṛptaś ca kandarpākṛṣṭa-mānasaḥ na vyacaṣṭa varārohāṁ gṛhiṇīṁ gṛha-medhinīm
WORD BY WORD PALABRA POR PALABRA
TRANSLATION TRADUCCION
| After taking his dinner and having his thirst and hunger satisfied, King Purañjana felt some joy within his heart. Instead of being elevated to a higher consciousness, he became captivated by Cupid, and was moved by a desire to find his wife, who kept him satisfied in his household life. | | | Después de cenar y haber saciado su hambre y su sed, el rey Purañjana sintió cierta alegría en el corazón. En lugar de elevarse a un nivel superior de conciencia, quedó cautivado por Cupido, y se sintió impulsado por el deseo de encontrar a su esposa, que le mantenía satisfecho en la vida familiar. | |
PURPORT SIGNIFICADO
| This verse is very significant for those desiring to elevate themselves to a higher level of Kṛṣṇa consciousness. When a person is initiated by a spiritual master, he changes his habits and does not eat undesirable eatables or engage in the eating of meat, the drinking of liquor, illicit sex or gambling. Sāttvika-āhāra, foodstuffs in the mode of goodness, are described in the śāstras as wheat, rice, vegetables, fruits, milk, sugar, and milk products. Simple food like rice, dāl, capātīs, vegetables, milk and sugar constitute a balanced diet, but sometimes it is found that an initiated person, in the name of prasāda, eats very luxurious foodstuffs. Due to his past sinful life he becomes attracted by Cupid and eats good food voraciously. It is clearly visible that when a neophyte in Kṛṣṇa consciousness eats too much, he falls down. Instead of being elevated to pure Kṛṣṇa consciousness, he becomes attracted by Cupid. The so-called brahmacārī becomes agitated by women, and the vānaprastha may again become captivated into having sex with his wife, or he may begin to search out another wife. Due to some sentiment, he may give up his own wife and come into the association of devotees and a spiritual master, but due to his past sinful life he cannot stay. Instead of being elevated to Kṛṣṇa consciousness, he falls down, being attracted by Cupid, and takes to another wife for sex enjoyment. The fall of the neophyte devotee from the path of Kṛṣṇa consciousness down to material life is described in Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17) by Nārada Muni: | | | Este verso es muy significativo para aquellos que desean elevarse a un nivel superior de conciencia. La persona que recibe iniciación de un maestro espiritual cambia sus hábitos de vida, y no consume alimentos indeseables, como la carne, ni toma bebidas alcohólicas; además, no se ocupa en relaciones sexuales ilícitas ni practica juegos de azar. En los śāstras se describen los alimentos sāttvika-āhāra, los alimentos que están bajo la influencia de la modalidad de la bondad; son el trigo, el arroz, la verdura, la fruta, la leche, el azúcar y los productos lácteos. Una dieta equilibrada consta de alimentos sencillos, como arroz, dāl, capātīs, verduras, leche y azúcar. A veces, sin embargo, vemos que una persona iniciada, con el pretexto de tomar prasāda, se alimenta con gran suntuosidad. Debido a su vida pecaminosa pasada, se siente atraida por Cupido y come con voracidad sabrosos alimentos. Puede verse claramente que cuando un neófito en el proceso de Conciencia de Kṛṣṇa come demasiado, cae de su posición. En lugar de elevarse al estado de Conciencia de Kṛṣṇa pura, queda atraído por Cupido. El supuesto brahmacārī se siente agitado por el atractivo de las mujeres, y el vānaprastha queda atado de nuevo a las relaciones sexuales con su esposa, o comienza a buscar otra esposa. Es posible que, llevado por algún sentimiento temporal, haya abandonado a su esposa para vivir con los devotos y seguir a un maestro espiritual, pero, debido a su pasado pecaminoso, no puede mantenerse. En lugar de elevarse al estado de Conciencia de Kṛṣṇa, cae, víctima de la atracción de Cupido, y se une a otra esposa para disfrutar de los sentidos. En el Śrīmad-Bhāgavatam (1.5.17), Nārada Muni habla del devoto neófito que vuelve a caer en la vida material después de haber seguido el sendero de Conciencia de Kṛṣṇa: | | | | tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ | | | tyaktvā sva-dharmaṁ caraṇāmbujaṁ harer
bhajann apakvo ’tha patet tato yadi
yatra kva vābhadram abhūd amuṣya kiṁ
ko vārtha āpto ’bhajatāṁ sva-dharmataḥ | | | | This indicates that although a neophyte devotee may fall down from the path of Kṛṣṇa consciousness due to his immaturity, his service to Kṛṣṇa never goes in vain. However, a person who remains steadfast in his family duty or so-called social or family obligation but does not take to Kṛṣṇa consciousness receives no profit. One who comes to Kṛṣṇa consciousness must be very cautious and refrain from prohibited activities, as defined by Rūpa Gosvāmī in his Upadeśāmṛta: | | | Esto indica que es posible que el devoto neófito, debido a su falta de madurez, caiga del sendero de Conciencia de Kṛṣṇa; aun así, su servicio a Kṛṣṇa no habrá sido en vano. Sin embargo, la persona que cumple de un modo estable con sus deberes familiares y con sus supuestas obligaciones con la sociedad y la familia, pero no sigue el sendero de Conciencia de Kṛṣṇa, no recibe beneficio alguno. El aspirante a alcanzar el estado de la Conciencia de Kṛṣṇa debe ser muy prudente, y debe abstenerse de las actividades prohibidas, que Rūpa Gosvāmī define en el Upadeśāmṛta: | | | | atyāhāraḥ prayāsaś ca
prajalpo niyamāgrahaḥ
jana-saṅgaś ca laulyaṁ ca
ṣaḍbhir bhaktir vinaśyati | | | atyāhāraḥ prayāsaś ca
prajalpo niyamāgrahaḥ
jana-saṅgaś ca laulyaṁ ca
ṣaḍbhir bhaktir vinaśyati | | | | A neophyte devotee should neither eat too much nor collect more money than necessary. Eating too much or collecting too much is called atyāhāra. For such atyāhāra one must endeavor very much. This is called prayāsa. Superficially one may show himself to be very much faithful to the rules and regulations, but at the same time not be fixed in the regulative principles. This is called niyamāgraha. By mixing with undesirable persons, or jana-saṅga, one becomes tainted with lust and greed and falls down from the path of devotional service. | | | El devoto neófito no debe ni comer demasiado ni poseer más dinero que el necesario. Comer demasiado o acumular demasiado se denomina atyāhāra. Atyāhāra supone realizar grandes esfuerzos. Eso se denomina prayāsa. Puede haber alguien que, superficialmente, se muestre muy fiel a las reglas y regulaciones, cuando, en realidad, no está debidamente establecido en la práctica de los principios regulativos. Eso se denomina niyamāgraha. Quien se relaciona con personas indeseables, incurriendo en jana-saṅga, se contamina de lujuria y codicia, y cae del sendero del servicio devocional. | | | << Previous Anterior | Next Siguiente >>
|
| |