Śrīmad-Bhāgavatam — Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 4, The Creation of the Fourth Order — Canto 4, Creación del Cuarto Orden >>
<< 2 Dakṣa Curses Lord Śiva — Dakṣa maldice al Señor Śiva >>

<< VERSE 33 — VERSO 33 >>

मैत्रेय उवाच
तस्यैवं वदतः शापं भृगोः स भगवान्भवः ।
निश्चक्राम ततः किञ्चिद्विमना इव सानुगः ॥३३॥

maitreya uvāca
tasyaivaṁ vadataḥ śāpaṁ
bhṛgoḥ sa bhagavān bhavaḥ
niścakrāma tataḥ kiñcid
vimanā iva sānugaḥ

WORD BY WORD — PALABRA POR PALABRA

maitreyaḥ uvācaMaitreya saidMaitreya dijo
tasyaof himde él
evamthusasí
vadataḥbeing spokensiendo pronunciadas
śāpamcursemaldición
bhṛgoḥof Bhṛgude Bhṛgu
saḥheél
bhagavānthe possessor of all opulencesel que posee todas las opulencias
bhavaḥLord Śivael Señor Śiva
niścakrāmawentse fue
tataḥfrom therede allí
kiñcitsomewhaten cierta medida
vimanāḥmoroseapenado
ivaascomo
sa-anugaḥfollowed by his disciplesseguido por sus discípulos


TRANSLATION — TRADUCCION

The sage Maitreya said: When such cursing and countercursing was going on between Lord Śiva’s followers and the parties of Dakṣa and Bhṛgu, Lord Śiva became very morose. Not saying anything, he left the arena of the sacrifice, followed by his disciples.El sabio Maitreya dijo: Ante este intercambio de maldiciones entre sus seguidores y los partidarios de Dakṣa y de Bhṛgu, el Señor Śiva se entristeció mucho. Sin decir nada, abandonó el lugar del sacrificio, seguido por sus discípulos.

PURPORT — SIGNIFICADO

Here Lord Śiva’s excellent character is described. In spite of the cursing and countercursing between the parties of Dakṣa and Śiva, because he is the greatest Vaiṣṇava he was so sober that he did not say anything. A Vaiṣṇava is always tolerant, and Lord Śiva is considered the topmost Vaiṣṇava, so his character, as shown in this scene, is excellent. He became morose because he knew that these people, both his men and Dakṣa’s, were unnecessarily cursing and countercursing one another, without any interest in spiritual life. From his point of view, he did not see anyone as lower or higher, because he is a Vaiṣṇava. As stated in Bhagavad-gītā (5.18), paṇḍitāḥ sama-darśinaḥ: one who is perfectly learned does not see anyone as lesser or greater, because he sees everyone from the spiritual platform. Thus the only alternative left to Lord Śiva was to leave in order to stop his follower, Nandīśvara, as well as Bhṛgu Muni, from cursing and countercursing in that way.En este verso se habla del excelente carácter del Señor Śiva. A pesar del intercambio de maldiciones entre los partidarios de Dakṣa y los suyos propios, Śiva, que es el más grande de los vaiṣṇavas, se mantuvo tan equilibrado que no dijo nada. El vaiṣṇava siempre es tolerante, y el carácter del Señor Śiva, a quien se considera el vaiṣṇava más elevado, es excelente, como se demuestra en esta situación. Se sintió triste porque sabía que aquellas personas, tanto sus hombres como los de Dakṣa, se estaban maldiciendo unos a otros sin necesidad, carentes por completo de interés en la vida espiritual. Desde su punto de vista vaiṣṇava, nadie era superior ni inferior. Como se afirma en el Bhagavad-gītā (5.18): paṇḍitāḥ sama-darśinaḥ: El erudito perfecto no considera a nadie mejor ni peor, puesto que ve a todos desde el plano espiritual. Así pues, para impedir que Bhṛgu Muni y su seguidor, Nandīśvara, siguieran maldiciéndose de aquella manera, el Señor Śiva no tuvo más remedio que irse.
<< Previous — Anterior | Next — Siguiente >>
Donate to Bhaktivedanta Library - Dona al Bhaktivedanta Library