|
Śrīmad-Bhāgavatam Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 10, The Summum Bonum Canto 10, La Verdad Suprema >> << 51 The Deliverance of Mucukunda La liberación de Mucukunda >>
<< VERSE 1-6 VERSO 1-6 >>
śrī-śuka uvāca taṁ vilokya viniṣkrāntam ujjihānam ivoḍupam darśanīyatamaṁ śyāmaṁ pīta-kauśeya-vāsasam śrīvatsa-vakṣasaṁ bhrājat kaustubhāmukta-kandharam pṛthu-dīrgha-catur-bāhuṁ nava-kañjāruṇekṣaṇam nitya-pramuditaṁ śrīmat su-kapolaṁ śuci-smitam mukhāravindaṁ bibhrāṇaṁ sphuran-makara-kuṇḍalam vāsudevo hy ayam iti pumān śrīvatsa-lāñchanaḥ catur-bhujo ’ravindākṣo vana-māly ati-sundaraḥ lakṣaṇair nārada-proktair nānyo bhavitum arhati nirāyudhaś calan padbhyāṁ yotsye ’nena nirāyudhaḥ iti niścitya yavanaḥ prādravad taṁ parāṅ-mukham anvadhāvaj jighṛkṣus taṁ durāpam api yoginām
WORD BY WORD PALABRA POR PALABRA
TRANSLATION TRADUCCION
| Śukadeva Gosvāmī said: Kālayavana saw the Lord come out from Mathurā like the rising moon. The Lord was most beautiful to behold, with His dark-blue complexion and yellow silk garment. Upon His chest He bore the mark of Śrīvatsa, and the Kaustubha gem adorned His neck. His four arms were sturdy and long. He displayed His ever-joyful lotuslike face, with eyes pink like lotuses, beautifully effulgent cheeks, a pristine smile and glittering shark-shaped earrings. The barbarian thought, “This person must indeed be Vāsudeva, since He possesses the characteristics Nārada mentioned: He is marked with Śrīvatsa, He has four arms, His eyes are like lotuses, He wears a garland of forest flowers, and He is extremely handsome. He cannot be anyone else. Since He goes on foot and unarmed, I will fight Him without weapons.” Resolving thus, he ran after the Lord, who turned His back and ran away. Kālayavana hoped to catch Lord Kṛṣṇa, though great mystic yogīs cannot attain Him. | | | Śukadeva Gosvāmī dijo: Kālayavana vio al Señor salir de Mathurā como la Luna naciente. El Señor era muy hermoso de contemplar, con Su tez azul obscuro y Su vestido de seda amarilla. Sobre Su pecho llevaba la marca de Śrīvatsa, la gema Kaustubha adornaba Su cuello. Sus cuatro brazos eran robustos y largos. Mostró Su siempre alegre rostro de loto, con ojos rosados como los lotos, mejillas bellamente resplandecientes, una sonrisa prístina y aretes relucientes en forma de tiburón. El bárbaro pensó: «Esta persona ciertamente debe ser Vāsudeva, ya que posee las características que Nārada mencionó: está marcado con Śrīvatsa, tiene cuatro brazos, Sus ojos son como lotos, lleva una guirnalda de flores del bosque y es extremadamente hermoso. No puede ser nadie más. Como Él va a pie y desarmado, yo lucharé contra Él sin armas». Resuelto así, corrió tras el Señor, quien le dio la espalda y huyó. Kālayavana esperaba atrapar al Señor Kṛṣṇa, aunque los grandes yogīs místicos no pueden alcanzarlo. | |
PURPORT SIGNIFICADO
| Although Kālayavana was seeing Lord Kṛṣṇa with his own eyes, he could not adequately appreciate the beautiful Lord. Thus instead of worshiping Kṛṣṇa, he attacked Him. Similarly, it is not uncommon for modern men to attack Kṛṣṇa in the name of philosophy, “law and order” and even religion. | | | Aunque Kālayavana veía al Señor Kṛṣṇa con sus propios ojos, no pudo apreciar adecuadamente al hermoso Señor. Así, en lugar de adorar a Kṛṣṇa, Le atacó. De manera similar, no es raro que los hombres modernos ataquen a Kṛṣṇa en nombre de la filosofía, la «ley y el orden» o incluso la religión. | | | << Previous Anterior | Next Siguiente >>
|
| |