| Kṛṣṇa is realized in different degrees as Brahman, Paramātmā and the Supreme Personality of Godhead. Kṛṣṇa consciousness means, concisely, to be always engaged in the transcendental loving service of the Lord. But those who are attached to the impersonal Brahman or the localized Supersoul are also partially Kṛṣṇa conscious, because the impersonal Brahman is the spiritual ray of Kṛṣṇa and the Supersoul is the all-pervading partial expansion of Kṛṣṇa. Thus the impersonalist and the meditator are also indirectly Kṛṣṇa conscious. A directly Kṛṣṇa conscious person is the topmost transcendentalist because such a devotee knows what is meant by Brahman and Paramātmā. His knowledge of the Absolute Truth is perfect, whereas the impersonalist and the meditative yogī are imperfectly Kṛṣṇa conscious.
| | A Kṛṣṇa se Le comprende en diferentes grados como Brahman, Paramātmā y la Suprema Personalidad de Dios. En forma concisa, Conciencia de Kṛṣṇa significa dedicarse siempre al servicio trascendental amoroso al Señor. Pero aquellos que se apegan al Brahman impersonal o a la Superalma localizada, también están parcialmente en Conciencia de Kṛṣṇa ya que el Brahman impersonal es el rayo espiritual de Kṛṣṇa, la Superalma es la expansión parcial omnipenetrante de Kṛṣṇa. Así, el impersonalista y el meditador son también conscientes de Kṛṣṇa indirectamente. Una persona directamente consciente de Kṛṣṇa es el trascendentalista más elevado, porque tal devoto conoce lo que se entiende por Brahman o Paramātmā. Su conocimiento de la Verdad Absoluta es perfecto, mientras que el impersonalista y el yogī meditativo son conscientes de Kṛṣṇa en forma imperfecta.
|
| Nevertheless, all of these are instructed herewith to be constantly engaged in their particular pursuits so that they may come to the highest perfection sooner or later. The first business of a transcendentalist is to keep the mind always on Kṛṣṇa. One should always think of Kṛṣṇa and not forget Him even for a moment. Concentration of the mind on the Supreme is called samādhi, or trance. In order to concentrate the mind, one should always remain in seclusion and avoid disturbance by external objects. He should be very careful to accept favorable and reject unfavorable conditions that affect his realization. And, in perfect determination, he should not hanker after unnecessary material things that entangle him by feelings of possessiveness.
| | Sin embargo a todos e stos se les instruye de este modo, para que se dediquen a sus prácticas particulares y puedan llegar tarde o temprano a la perfección mas elevada. La primera ocupación de un trascendentalista es mantener la mente siempre en Kṛṣṇa. Uno siempre debe pensar en Kṛṣṇa y no olvidarlo ni siquiera por un momento. La concentración de la mente en el Supremo se llama samādhi, o sea trance. A fin de concentrar la mente, uno siempre debe permanecer recluido y evitar el disturbio de los objetos externos. Se debe ser muy cuidadoso en aceptar las condiciones favorables y rechazar las desfavorables que afectan su avance. Con determinación perfecta, uno no debe sentir anhelo por las cosas materiales innecesarias que lo enredan con sentimientos de posesión.
|
| All these perfections and precautions are perfectly executed when one is directly in Kṛṣṇa consciousness, because direct Kṛṣṇa consciousness means self-abnegation, wherein there is very little chance for material possessiveness. Śrīla Rūpa Gosvāmī characterizes Kṛṣṇa consciousness in this way:
| | Todas estas perfecciones y precauciones se ejecutan perfectamente cuando uno está directamente en Conciencia de Krsna, ya que Conciencia de Krsna directa significa abnegación propia, en la qué hay muy poca oportunidad para la avaricia material. Śrīla Rūpa Gosvāmī caracteriza la Conciencia de Kṛṣṇa en la forma siguiente:
|
| anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate
prāpañcikatayā buddhyā hari-sambandhi-vastunaḥ mumukṣubhiḥ parityāgo vairāgyaṁ phalgu kathyate
| | anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate
prāpañcikatayā buddhyā hari-sambandhi-vastunaḥ mumukṣubhiḥ parityāgo vairāgyaṁ phalgu kathyate
|
| “When one is not attached to anything, but at the same time accepts everything in relation to Kṛṣṇa, one is rightly situated above possessiveness. On the other hand, one who rejects everything without knowledge of its relationship to Kṛṣṇa is not as complete in his renunciation.” (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255–256)
| | «Cuando uno no se apega a nada, pero al mismo tiempo acepta todo en relación con Kṛṣṇa, se sitúa correctamente por encima del anhelo de posesión. Por otro lado, aquel que rechaza todo sin el conocimiento de su relación con Kṛṣṇa no es tan completo en su renunciación». (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255–256)
|
| A Kṛṣṇa conscious person well knows that everything belongs to Kṛṣṇa, and thus he is always free from feelings of personal possession. As such, he has no hankering for anything on his own personal account. He knows how to accept things in favor of Kṛṣṇa consciousness and how to reject things unfavorable to Kṛṣṇa consciousness. He is always aloof from material things because he is always transcendental, and he is always alone, having nothing to do with persons not in Kṛṣṇa consciousness. Therefore a person in Kṛṣṇa consciousness is the perfect yogī.
| | Una persona consciente de Kṛṣṇa sabe bien que todo pertenece a Kṛṣṇa, de esta manera siempre está libre de los sentimientos de posesión personal. De ese modo no siente anhelo por nada para su propio beneficio personal. Ella sabe como aceptar las cosas favorables para la Conciencia de Kṛṣṇa y como rechazar las cosas desfavorables para la Conciencia de Kṛṣṇa. Siempre se aparta de las cosas materiales ya que siempre es trascendental y siempre está sola, apartándose totalmente de las personas que no están en la Conciencia de Kṛṣṇa. Por eso, una persona en Conciencia de Kṛṣṇa es el yogī perfecto.
|